XXXI BARBĂRKOWE SPOTKANIA TEATRALNE - Dąbrowski Pałac Kultury PKZ
Prowadzenie: MACIEJ SZCZAWISKI z Radia Katowice
26.11.2004 - PIÂąTEK
15:00 Teatr "EKSCES" Rumia
"W małym pokoiku" - 40 minut -
na podstawie dramatu Janusza Głowackiego pt. "Kopciuch" - Laureat I nagrody XXIX Barbórkowych Spotkań Teatralnych
Cena biletu: 5 zł
16:00 Teatr "from Poland" Częstochowa
"Saxofonista" - 40 minut -
nagroda aktorska dla Wojciecha Kowalskiego na XXVIII Barbórkowych Spotkaniach Teatralnych
Cena biletu: 5 zł
17:30 Krzysztof Majchrzak w kwartecie "A2"
"Moje Dzienniki Gombrowicza"
Cena biletów: 5 i 10 zł
scenariusz: Krzysztof Majchrzak, Tomasz Kowalczuk
Premiera: 4 maja 2004r., Warszawa, Fabryka Trzciny, ul. Otwocka 14
"Improwizacje na temat Gombrowicza" to koncert, w czasie którego przy pomocy cytatów zaczerpniętych z "Dziennika", czytanych przez Krzysztofa Majchrzaka, akcentujących geniusz prozatorski pisarza podjęta zostanie próba polemiki z takimi cechami człowieka i artysty jak gruntowne zanurzenie się we własnym ego i poczucie nadprzyrodzonej wyjątkowości. Zaznaczy tu również swoją obecność Fryderyk Nietzsche i Zygmunt Krasiński.
Kwartet A2 powstał w 2001 roku z inicjatywy Macieja Muraszko, perkusisty i kompozytora. W tym samym roku zespół wystąpił na Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach i został uznany za jedno z ciekawszych wydarzeń tego festiwalu. Od tego czasu coraz częściej koncertuje
w kraju i za granicą. Obecnie gromadzi materiał na swoją pierwszą płytę.
Skład zespołu:
Krzysztof Majchrzak (fortepian, kalimba) - znany aktor ("Konopielka", "Historia kina w Popielawach", "Pornografia"); ukończył Akademię Teatralną w Warszawie. Studiował też na Akademii Muzycznej w ÂŁodzi;
Janusz Brych - (saksofon, flety, klarnet) absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach; wielokrotnie nagradzany na festiwalach jazzowych; był członkiem kwintetu Piotra Wojtasika, Young Power, Alex Bandu, Kukla Bandu; obecnie muzyk sesyjny; koncertuje z kwartetem Jorgi, nowymi Samymi Swoimi; wykładowca Akademii Wrocławskiej na wydziale jazzu;
Krzysztof Samela (kontrabas, gitara basowa) muzyk i arteterapeuta; współpracuje m.in. z Piotrem Szulcem, Katarzyną Skrzynecką, Robertem Janowskim; był jednym z instrumentalistów orkiestry Vladimira Cosmy;
Maciej Muraszko (perkusja, instrumenty perkusyjne) założyciel kwartetu, muzyk i kompozytor; absolwent Akademii Muzycznej w Poznaniu; od wielu lat współpracuje ze sceną rozrywkową i jazzową (m.in. z Krzesimirem Dębskim, Kevinem Davisem, Nippim Noyą); twórca muzyki teatralnej i filmowej.
W programie koncertu zostały wykorzystane następujące utwory:
1. temat z filmu "Mission impossible", Lalo Schifrin
2. "Come on baby light my fire", The Doors
3. "Kołysanka Rosemary's Baby", Krzysztof Komeda
4. "Don't give up", Peter Gabriel
5. "Lady in Red", Chris de Burgh
6. "Proud Mary", Credence Clearwater Revival
7. "Piejo kury, pieją", Grzegorz Ciechowski
19:00 Forum Dyskusyjne
-------------------------------------------------------------------------------
27.11.2004 - SOBOTA
16:00 Teatr Otwarty PKZ
"Zabić was to mało"
na podstawie dramatu A. Pieczyńskiego
Cena biletu: 5 zł
17:00 Teatr Stajnia Pegaza - Sopocka Scena Off de BICZ
"WSZYSCY"
spektakl inspirowany "Miastem ÂŚlepców" Jose Saramago
Cena biletu: 5 zł
scenariusz i reżyseria: Ewa Ignaczak
obsada: Katarzyna Fidos, Olga Szymula, Marek Brand, Maciej Gorczyński, Miłosz Kuligowski
Premiera spektaklu odbyła się 2 października 2004 roku w Teatrze Na Plaży, siedzibie Sopockiej Sceny Off de BICZ.
"Miasto ślepców" to historia miasta ogarniętego epidemią białej ślepoty. Saramago mocno, ale bez fałszywego patosu rysuje sytuację ludzi w obliczu ekstremum. Obnaża słabość mechanizmów kulturowych nie będących w stanie powstrzymać wybuchu ludzkich lęków i fobii, które uruchamiają pokłady agresji, nienawiści i nietolerancji. Nie pomaga organizacja - cały porządek się wali, normy przestają obowiązywać.
Twórcy spektaklu potraktowali tekst portugalskiego noblisty jako inspirację do postawienia diagnozy naszego społeczeństwa i rzeczywistości, w której przyszło nam żyć. Przedstawienie odnosi się również do historii, kiedy to wielokrotnie powtarzały się sytuacje, w których wszelkie humanitarne zasady przestawały funkcjonować. Jak ocalić się przed podobnym losem w obliczu terroryzmu, trwających wojen, rozpadu więzi społecznych i innych zagrożeń współczesności?
Teatr Stajnia Pegaza powstał ponad dwadzieścia lat temu. Od początku jego spiritus movens jest Ewa Ignaczak, reżyserka, animator kulturalny Pomorza, a obecnie kierownik Sopockiej Sceny Off de BICZ. Teatr ma w dorobku kilkanaście spektakli, w tym kilka nagrodzonych na najważniejszych festiwalach teatru alternatywnego, m.in. Bobok wg Dostojewskiego, Oskar-zm wg Blaszanego bębenka Guntera Grassa, Oda do radości zbudowana na improwizacjach aktorskich. Do ostatnich osiągnięć teatru należy sukces spektaklu przygotowanego wspólnie z goleniowskim Teatrem Brama pt. Gaz wg tekstu młodego dramaturga Szymona Wróblewskiego. Z tym przedstawieniem Stajnia Pegaza objechała wszystkie największe festiwale: ÂŁódzkie Spotkania Teatralne, Kontrapunkt, Krakowskie Reminiscencje Teatralne, Maltę Off. Obecnie w swoim repertuarze Stajnia ma: Wieczorek anarchistyczny wg Wilka stepowego Hermanna Hessego oraz Dyskretne układy dynamiczne na podstawie tekstu Marka Branda.
Najnowszy spektakl Stajni Pegaza pt. "Wszyscy" na motywach powieści "Miasto ślepców" Jose Saramago jest próbą sił nowego, młodego zespołu. Większość aktorów debiutuje na deskach scenicznych. Jednak formuła Stajni, rozpoznawalna dla bywalców teatralnych, pozostaje niezmienna, a jej podstawowymi zasadami są: precyzja, rytm, oszczędność i skupienie.
Krótka recenzja spektaklu: Oczy szeroko zamknięte
Miasto ogarnia epidemia ślepoty. Chorzy zostają odizolowani w specjalnych gettach. Na początku wszystko jest jasne i określone - zasady i organizacja. Jednak w obliczu sytuacji ekstremalnej wszelkie normy przestają działać, kultura okazuje się sztuczną nadbudową. Ludzie porzucają, zdradzają, manipulują, gwałcą i mordują - żeby przetrwać. Znamy te sytuacje, tyle razy widzieliśmy je w filmach albo dzienniku telewizyjnym, czytaliśmy o nich w książkach: fabularnych i historycznych, słyszeliśmy o nich w radiu. To się dzieje cały czas.
My to "grupa ślepców, którymi rządzą inni ślepcy". ÂŚlepi na biedę innych, ślepi na powolne niszczące procesy, których efektów możemy jeszcze nie doświadczyć ("po mnie może być nawet potop"), ślepi na nietolerancję i dyskryminację, ślepi na wszystko, co jest niewygodne i trudne.
Niektórym jednak pozostawiono dar widzenia - dar świadomości, mówią twórcy spektaklu. Kobieta, która jako jedyna widzi, staje się przewodniczką i opiekunką ślepców. Mimo swej świadomości i ona musi ulec nowemu porządkowi - zabija jednego człowieka, by ocalić innych. Nikt nie pozostaje czysty, bez grzechu.
Saramago pozwala swoim bohaterom odzyskać wzrok, wrócić do świata wyraźnych norm. W spektaklu Ewy Ignaczak zasiadamy przy stole ostatniej wieczerzy, na którym nie ma jednak chleba ani wina. Nie ma ciała i krwi, które mogłyby nas oczyścić. Nic nie zostanie zrobione za nas. Widząca kobieta nie ocali całego miasta.
Spektakl Stajni Pegaza przybrał bardzo prostą i bezpośrednią formę, malowany delikatnymi, ale wyrazistymi kreskami. Reżyserka wykorzystała naturalny potencjał młodych aktorów, pozwalając im odnaleźć środki, które są dla nich najbardziej organiczne. Nie ma tutaj efektów ani teatralnych tricków. Jest prosta historia opowiedziana w oszczędny i precyzyjny sposób. Jest wrażliwość i poezja.
Jak powiedział jeden z widzów przedpremierowego pokazu: "pędzel, którym malowany jest ten obraz, jest cieniutki i delikatny, ale farbą jest błoto". Właśnie dzięki temu świadomemu kontrastowi wymowa spektaklu jest tak niepokojąca i przejmująca. Nie ma miejsca na wątpliwości, co dobre a co złe. Zostaje tylko miejsce na decyzję - czy zechcę otworzyć oczy.
Agnieszka Kochanowska
19:00 Koncert LORY SZAFRAN
w repertuarze Kabaretu Starszych Panów
Cena biletów: 5 i 10 zł
Przypuszczam, że wśród większości z was teatr i przedstawienia teatralne są niemodne i "obciachowe" jest bywanie w w/w. Jdnak Barbórkowe Spotkania Teatralne chciałabym polecić wam szczególnie. Sama bywam na nich co roku od 6 lat. Myślę, że nawet ci bardziej oporni znaleźliby coś dla siebie. Zwłaszcza, że zwylke poszczególne przedstawienia są przekazywane językiem prostym i zrozumiałaym również dla tych, którzy w teatrze nie bywają i którzy na teatrze najzyczajniej w świecie się nie znają. Może ktoś z was się jednak skusi... Odchamiajmy się od czasu do czasu
(pozdro dla kumatych )
