Ostatnio czytane...

[Makarena]

Trzymający w napięciu i pełen zagadek kryminał pod niepozornym tytułem: "Piękna kobieta w obłoku spalin".

świetny tytuł

[cre[a]tive]

Tytuł beznadziejny, lecz nie na okładkę patrzeć należy lecz na zawartość książki A książkę mogę z czystym sumieniem polecić. Świetna.

[Makarena]

Mnie ten tytuł rozbawił. Daję mu plusa

[tequila]

A o czym ta ksiażka? Bo chyba nie o zadymionej kobiecie?

[cre[a]tive]

tequila, Bardzo charakterystyczna bohaterka główna, istna egocentryczka, cały czas mówiąca o sobie i przekonana o tym, jakie to inni mają szczęście, że mogą z nią obcować - ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Książka nie zaczyna się bynajmniej od morderstwa, początkowo dobrze poznajemy naszą główną bohaterkę, sporo się dzieje, co jest wielce zabawne, bo książka jest pisana z dużą dozą ironii. W momencie, gdy bohaterka ginie teoretycznie nikt nie ma motywu by ją zabić, ale każdy w jakiś sposób jest związany z miejscem morderstwa. Co do samego tytułu - tytułowa piękna kobieta ginie w swoim garażu, uduszona spalinami i właśnie stąd tytuł.

[Josephine]

"Frykcje" P. Djiana. Lubię sposób w jaki pisze. Wybaczycie mi, że skorzystam z linku zamiast opisywania własnymi słowami? Znając życie i tak bym wszystko opowiedziała i dla zainteresowanych nie byłoby żadnych niespodzianek.
http://czytelnia.onet.pl/0,23074,0,0,0, ... wosci.html

[cre[a]tive]

Dean Koontz "Grom"

Thriller z elementami science-fiction z wyrazistą główną bohaterką.

Prawie 500 stron, gdzie znajdziemy trochę podróży w czasie, trochę strzelaniny i pogoni, trochę II wojny światowej. Ogólnie akcja dzieje się w latach 80. dwudziestego wieku.

Cytat rozpoczynający pierwszy rozdział bardzo mi przypadł do gustu:


Kiedy jesteś kochany,
stajesz się silny;
kiedy ty sam kochasz,
stajesz się odważny.

Laozi.

[tequila]

tequila, Bardzo charakterystyczna bohaterka główna, istna egocentryczka, cały czas mówiąca o sobie i przekonana o tym, jakie to inni mają szczęście, że mogą z nią obcować - ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Książka nie zaczyna się bynajmniej od morderstwa, początkowo dobrze poznajemy naszą główną bohaterkę, sporo się dzieje, co jest wielce zabawne, bo książka jest pisana z dużą dozą ironii. W momencie, gdy bohaterka ginie teoretycznie nikt nie ma motywu by ją zabić, ale każdy w jakiś sposób jest związany z miejscem morderstwa. Co do samego tytułu - tytułowa piękna kobieta ginie w swoim garażu, uduszona spalinami i właśnie stąd tytuł.

Jak Kurt Cobain... Może być ciekawa ta książka. Wybieram sie niebawem do empiku po zakupy, to poszukam

[cre[a]tive]

tequila książka jest dość wiekowa, więc wątpię by można ją było dostać w Empiku. Prędzej do kupienia w Internecie:) Ale kto wie..

[cre[a]tive]

Lilian Jackson Braun "Kot, który czytał wspak..".

Nie sądziłam, że kryminał o takim tytule może być ciekawą pozycją, ale jako że książek ani po okładce ani po tytule się nie ocenia, więc zakupiłam.

Qwilleran, główny bohater, to dziennikarz śledczy, który po krótkiej nieaktywności w zawodzie jest skierowany do pracy w dziale kulturalnym i zmuszony do pisania o czymś, na czym kompletnie się nie zna. Jako, że w jego otoczeniu dochodzi do morderstwa, Qwill łapie bakcyla i jak za dawnych czasów węszy wokół sprawy.
Całkiem dobry kryminał osadzony w środowisku dziennikarskim.

[Makarena]

A nie było jakiejś ekranizacji tego, bo coś kojarzę ten tytuł a na pewno nie czytałam?

[cre[a]tive]

Makarena szczerze mówiąc to nie mam pojęcia. Ale zerknę w Internecie z czystej ciekawości, czy nie ma wzmianki o jakiejś ekranizacji:)

[108]

Norman Davies "Biały Orzeł, Czerwona Gwiazda"
to, jak wynika z wstępu, pierwsza książka tego historyka. Generalnie opisuje ona przyczyny, przebieg i konsekwencje wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) i zawiera dosyć rewolucyjne jak na lata 80. tezy (bo wówczas ukazał się pierwszy druk). To co lubię u Daviesa, to uwzględnienie kontekstu kulturowego, a nie tylko politycznych uwarunkowań. Dla tego przyczyn wojny doszukuje się on nie tylko w potrzeby wypełnienia dyscyplinarnej próżni po opuszczeniu kresów przez Oberost dowodzony przez Maxa Hoffmana, ale przede wszystkim w próbie odzyskania narodowej tożsamości przez Polaków i realizacji politycznej doktryny Leninizmu od strony Bolszewików. Wszystko napisane megasprawnym językiem. Naprawdę polecam.

[puszka]

Na oddziale poparzeń leży mężczyzna. Zawieszony między życiem a śmiercią. Ulgę znajduje jedynie w szczegółowym planowaniu samobójstwa. Aż do momentu, gdy przy jego łóżku pojawia się Marianne Engel, chora na schizofrenię rzeźbiarka tworząca figury maszkaronów.
Marianne twierdzi, że od siedmiuset lat łączy ich namiętna miłość. Że poznali się w XIV wieku, gdy opatrywała jego rany jako mniszka, kopistka z niemieckiego klasztoru. Zapomniał? Nie chce uwierzyć? Nie szkodzi. Ona udowodni mu, że tak było. Zaczyna opowieść... O zaginionych przekładach Biblii i Boskiej Komedii. O średniowiecznych kondotierach, buddyjskich świątyniach, wyprawach wikingów. A nade wszystko - o miłości.
Twardej jak piekło, silniejszej niż śmierć.

Gargulec
Andrew Davidson



Polecam

[Konewka]

Ja ostatnio przeczytałam Naukę świata dysku - Pratchetta, oraz 2 tomy Pustynnej włóczni - Petera Bretta

[marchau]

Ja ostatnio przeczytałem Ja, Diablica Katarzyny Miszczuk. Młoda pisarka, zaledwie dwa lata starsza ode mnie. Pomysł na książkę - bardzo dobry, fabuła jest dość intrygująca. Niestety, styl pisania pani Miszczuk odbiega daleko od klasyków literatury. Czytając "Ja, Diablica" miałem wrażenie, że czytam wypracowanie a nie książkę. Bohaterowie są dość charakterystyczni chociaż brakuje im oryginalności językowej, każdy mówi tak samo. Chcąc nie chcąc książkę polecam. Czyta się szybko i przyjemnie, jeżeli szukacie czegoś lekkiego na wieczór to ta książka będzie idealna.

[108]

Stephen King, "Cujo"
Całkiem sympatyczny bernardyn choruje na wściekliznę i próbuje zabić pół miasta. Jakby tego było mało bohaterowie muszą poradzić sobie z własnymi, bardziej obyczajowymi problemami. Czyli stary dobry King. Czyta się dobrze, a bohaterowie (jak u Stefka) żyją własnym życiem.

[Suceed]

Jo Nesbo - Człowiek-Nietoperz
Bardzo ciekawy kryminał o norweskim policjancie alkoholiku próbującym złapać mordercę w Australii. Podobał mi się bardzo klimat jaki stworzył autor, nie brakuje miejsca na seks, akcje i humor. Czytelnik do końca nie spodziewa się kto zabił.

Obecnie czytam inną powieść z tym samym detektywem i muszę przyznać, że jest jeszcze ciekawsza.

[cre[a]tive]

"Kot, który jadał wełnę...".
Drugi tom powieści kryminalnych autorstwa Lilian Jackson Braun. Książka całkiem dobra, aczkolwiek przeczytałam ją z o wiele mniejszą przyjemnością niż pierwszy tom zatytułowany "Kot, który czytał wspak". Pierwszy wciągnął mnie całkowicie, budziłam się rano i pierwszą rzeczą, którą robiłam po umyciu zębów było nie jedzenie śniadania, lecz chwytanie za książkę. W przypadku tej części było inaczej. Trafiały mi się dwu-, trzydniowe przerwy w czytaniu, co znaczy, iż lektura była średnio wciągająca.

Aha, książki można czytać niezależnie, nie trzeba znać pierwszego tomu, by przeczytać drugi..

[imbapro]

Ostatnio wziąłem się za coś ambitniejszego niż beletrystyka, mianowicie Podkulturę więzienną - wielowymiarowość rzeczywistości penitencjarnej - bardzo ciekawe studium, poświęcone mało popularnemu tematowi, w niektórych kręgach nawet tabu.

Edytowany przez: BlueMan Powód edycji: usunięty link z postu