BlueForum

Gdy świat się jawi jako otchłań szara
gdy dręczy Cię bólem niczym podła mara

Na przekór wszystkim uśpij sumienie,
opanuj swą duszę, odnajdź cierpienie

To Ono kluczem jest do wieczności
to Ono uwolni Cie z kajdan miłości

Gdy patrząc w odbicie swe na tafli wody
widzisz w Twym sercu miłości okowy

Znajdź w sobie siłę, by przeciąć te więzy
uwolnić swe serce od bólu i nędzy

Połóż swe ciało na łożu cierpienia
wyciągnij swą dłoń w otchłań zapomnienia

Gdy poczujesz ulgę, mroku upojenia
zdaj sobie sprawę, to tylko złudzenia

Weź sztylet do ręki i przyłóż do piersi
niech razem z Twym sercem wtórują tej pieśni

Ta pieśń, się czarną śmiercią zowie
lecz nikt kto jej zaznał Ci o tym nie powie

Gdy serce Twe zapragnie ostrza bliskości
pchnij go, a zaznasz od śmierci czułości

Jak czarna kochanka wtuli Cię w siebie
skradnie Twą duszę, a ciało pogrzebie

I wtedy rozkoszuj się agonii chwilą
gdyż smutki Twe razem z tchnieniem przeminą...

Zapiera wdech. Gratuluję.