Czy warto wychodzic za mąż?

[puszka]

A ja mimo wszystko, mimo niezbyt kolorowego życia, wielu problemów i okresów, kiedy życie składa się z samych nieprzyjemnych bądź smutnych chwil nadal wierzę w instytucję małżeństwa i myślę, że warto.

[privace]

Eh, mnie życie wtym względzie nie pogłaskało i z tego co przeszłam widzę, że małżeństwo to tylko papier
Za duża odpowiedzialność, za malo wrażliwości i odwagi jest w ludziach, żeby dotrzymać "w zdrowiu i w chorobie, póki śmierć nas nie rozłączy".
I niestety duża część winy leży po stronie mężczyzn- uciekają przed problemami: choroba żony, nie daj Boże upośledzone dziecko, albo po prostu jakaś młodsza dupeczka i adieu. I wiem, co mówię, w moim wieku nie znam ani jednego malżeństwa, które by przetrwało, nawet para, ktorej zazdrościłam zgodnego, idealnego małżeństwa- po właśnie się rozwodzi. Dlatego ja stanowczo mówię "nie" małżeństwu!
Choć w głębi duszy jestem romantyczką i gdyby...

[cre[a]tive]

Dlatego ja stanowczo mówię "nie" małżeństwu!

to, co napisałaś powyżej tego zdania, zdarzy się z takim samym prawdopodobieństwem w długofalowym związku, nie musi być to koniecznie małżeństwo.

jedynym rozwiązaniem byłoby chyba unikanie stałych, kilkuletnich związków. ale czy warto? czy jest sens skakania z kwiatka na kwiatek? w ten sposób ciężko sobie ułożyć życie.

[privace]

Różnica między długofalowym związkiem (masz pewnie na myśli konkubinat?), a małżenstwem to właśnie brak tego "papierka", brak pewności, konieczność starania się o siebie, bo przecież nie ma tej przysięgi i w każdej chwili można kogoś stracić.

[Tennousei]

konieczność starania się o siebie, bo przecież nie ma tej przysięgi i w każdej chwili można kogoś stracić.

Chociaż, z drugiej strony, takie 'wieczne' staranie się może w końcu zmęczyć. Ale wtedy przynajmniej nie ma się rąk związanych jakimkolwiek węzłem.

[hitman1986]

Chociaż, z drugiej strony, takie 'wieczne' staranie się może w końcu zmęczyć. Ale wtedy przynajmniej nie ma się rąk związanych jakimkolwiek węzłem.

I dlatego pojawia się pytanie: pobierać się, czy się nie pobierać ?

[Lawenda]

Spokojnie spokojnie aż tak źle chyba nie jest: wystarczy popatrzeć na naszych rodziców w większości chyba jesteśmy z zalegalizowanych związków,i mimo wszystko w większości z nie rozwiedzionych że się tak wyrażę
Co do małżeństwa - to wszystko trzeba w swoim czasie,na odpowiednim poziomie rozumu,dobrze przemyśleć i może będzie dobrze

[Tennousei]

I dlatego pojawia się pytanie: pobierać się, czy się nie pobierać ?

Nie do końca. Teoretycznie i w konkubinacie i w małżeństwie należy cały czas się starać, żeby druga strona była zainteresowana. Jednak jeśli coś nie wyjdzie, to w wolnym związku można po prostu spakować zabawki i przenieść się na inny plac. Bez zbędnych biurokratycznych ceregieli. A jeśli ślubny/ślubna się znudzi, to jednak trzeba po urzędach latać. O rozwodzie kościelnym to już lepiej nie mówić, bo tam się człowiek nabiega, straci kupę kasy, a efekt i tak nie jest murowany.

[cre[a]tive]

w małżeństwie też trzeba się starać. większość ludzi popełnia właśnie ten błąd, iż uważa, że skoro ma papier i druga osoba jest powiedzmy humorystycznie "jego własnością", to starać się nie trzeba, bo i po co? i właśnie potem pojawia się znudzenie, zdrady - bo w małżeństwie nie odnajduje się czułości, zrozumienia, itd, itp.

[Agga]

Powiem krótko, że warto, choćby dla dobrych chwil jakie się przeżywa z ukochana osobą. Rzadko ale zawsze.
Wiem, że to nie sielanka i straszna harówa jak się ma faceta co w domu nic nie zrobi, ale trzeba wybrać z tego wszystkiego to co najlepsze.
Ja choć z krótkim stażem mówię, że warto i mogę powiedzieć, że inne trafiły gorzej.
Ja nie narzekam, tylko żeby oni trochę bardziej się nami zajmowali.
A facet to jak facet. Każda mężatka wie, cukierek do ślubu i chwile po. Potem myśli, że to wszystko normalne.
A my mamy jeszcze serca, nie?

[paimka]

A my mamy jeszcze serca, nie?

ale czy to mienia fakt, że małżeństwo jest dobre albo złe? Tutaj fakt małżeństwa niczego nie zmienia.

[Jacek i Agatka]

ale czy to mienia fakt, że małżeństwo jest dobre albo złe? Tutaj fakt małżeństwa niczego nie zmienia.

Zmienia, zmienia paimko, znam małżeństwa " z rozsądku" gdzie serca nie uświadczysz....

[paimka]

Bo ja wierzę tylko w małżeństwo z rozsądku. Miłość jest w sercu, a papierek na biurku. Jedno z drugim nie ma nic wspólnego(w moim mniemaniu).
Ja to widzę tak(a że ze mnie umysl ścisły dlatego taka forma):
Małżeństwo = ceremonia + akty prawne
ceremonia = duży wydatek + strata czasu + kilka wspomnień

akty prawne = niewliekie udogodnienie w rozliczniu podatkowym + niewiele większa zdolność kredytowa lub
akty prawne = papierek nic nie wnoiszący

Jedna lub druga opcja uzaleźniona od sytuacji materialnej danej pary.
Reasumując:
Patrz pierwsze zdanie w tym poście.

[Jacek i Agatka]

Nie będę cytował powyższego postu, ale Hitman.... masz przesrane hehehe

Lubię kobiety "z jajami" a za taką Cię widzę.

To był komplement.

[malaiza]

Myśle że nie wkoncu tyle malzenstw sie teraz rozwodzi.Po co brać ślub jak i tak dojdzie do rozstania,które wiele kosztuje oboje ludzi.

[hitman1986]

Po co brać ślub jak i tak dojdzie do rozstania,które wiele kosztuje oboje ludzi

Po co już przed ślubem wychodzić z założenia, że będzie rozwód ?! Po co w ogóle w takim razie łączyć się w pary ?!

[WiseWoman]

Myśle że nie wkoncu tyle malzenstw sie teraz rozwodzi.Po co brać ślub jak i tak dojdzie do rozstania,które wiele kosztuje oboje ludzi.

Moim zdaniem jest to myślenie w stylu: po co sprzątać, skoro i tak się pobrudzi, po co ludzie mają się rodzić skoro i tak umrą, po co jeść, skoro...
Bez sensu. Jak jest prawdziwa miłość to chyba można ''zaryzykować'', co?

[cre[a]tive]

Fakt, zakładając z góry, że związek i tak się rozwali, należałoby nie tylko nie wychodzić za mąż / żenić się, lecz przede wszystkim unikać wszelkich osobników odmiennej płci, co by przypadkiem się nie zakochać, bo przecież i tak kiedyś związek się rozleci, a wtedy się będzie bardzo cierpieć.

po co sprzątać, skoro i tak się pobrudzi

hehe, akurat ta idea nie jest taka zła

[WiseWoman]

hehe, akurat ta idea nie jest taka zła

Też to staram się uzmysłowić mojej mamie, szczególnie przez Świętami, ale mnie nie słucha.
Dla mnie ślub to nie tylko zwykły papierek... To ma takie swoje wyższe znaczenie. I nie wierze, że jest osoba, która nigdy nie wyobrażała sobie swojego ślubu i nie marzyła o nim... ^^ Chociażby jako dzieciak.

[Artsf]

Niedawno zaczął sie dwudziesty piąty rok.Dorze jakby w temacie wypowiedziała się żona,lecz w domu wcale nie zasiada do komputera.
Pobraliśmy się po trzech albo niecałe czterech miesiącach od zapoznania się.Pierwsze lata nie zawsze były ciekawe,gdyż ja nie chciałem się pozbyć nawyków kawalerskich m.in. spotykanie się z kumplami przy piwie czy wódce i związane z tym późne przychodzenie do domu.Pisałem zresztą o tym w innym temacie.Podsumowując...nie dorosłem jeszcze do roli męża i musiałem nad sobą mocno popracować,na szczęście z dobrym wynikiem.